Regelmatig krijgen we speciale verzoeken die buiten onze standaard pakketten om gaan. Afgelopen weekend had ik zo’n shoot. Opa en oma Schabbink wilden met alle kinderen (en hun partners -), kleinkinderen en achterkleinkinderen op de foto. Omdat dit een gezelschap is dat over de 30 gaat, vergt dit een wat andere aanpak. Toch maakt dat het juist wel weer leuk, een uitdaging.
Het was een mooie dag, het zonnetje liet zich lekker zien vandaag. De shoot hielden we bij een van de kinderen van opa en oma in Enter. Ik werd uiterst gastvrij ontvangen met taart, koffie, ijs en diverse hapjes. Nog niet iedereen was aanwezig maar die druppelden later langzaam binnen. De sfeer was heerlijk ongedwongen en gezellig.
Eerst begonnen we foto’s te maken van de gezinnen / stellen apart. Gelukkig leende de grote tuin zich hier perfect voor. Iedereen had er zin in!
Zodra iedereen op de foto was geweest als stel of gezin, was het weer tijd voor wat drinken en wat lekkers. Van te voren hadden we al besproken hoe we het beste de foto konden maken en welke mogelijkheden ik had. Ik zou op het dak van de garage gaan staan om zo de foto van de familie van bovenaf te kunnen maken. Met zo’n groot gezelschap moet je de hoogte in omdat je anders last krijgt van mensen die verdwijnen achter elkaar.
De garage bleek toch iets verder weg dan gedacht en ik heb daarom mijn telelens gauw nog uit de auto gehaald. Daar gingen we, het dak op. Normaal ben ik echt totaal geen held als het gaat om op een hoogte te staan, maar ik had genoeg afleiding. Ik was namelijk bezig met een foto voor opa en oma die dat fantastisch zouden gaan vinden. 🙂
Het dak van de garage bleek toch te laag, waardoor er nog een extra trapje nodig was. Voorzichtig klom ik er boven op, en zo stond ik boven op een garagedak op een hoogte van 1,5 mtr op een huishoud trapje. Ja zo moest het worden!
Instructies gaf ik aan Carolien, waar ik van te voren ook contact mee heb gehad om de shoot te bespreken. Zij zette alle gezinnen neer zoals ik ze graag wilde hebben. Nog een paar handgebaren en iedereen staat.
Daar gaan we. Ik schiet heel veel foto’s. Er zijn 4 kindjes bij die niet helemaal door hebben dat ik boven op een dak foto’s van ze sta te maken. Ik schiet door en door. Er moet hier ergens toch een foto tussen zitten waar iedereen mooi op staat? Opa en oma staan heel trots in het midden van het gezelschap.
Na heel wat foto’s te hebben geschoten en ondertussen bekeken te hebben op mijn camera besluit ik dat we zover zijn, dit moet het zijn.
Ik heb genoten van het maken van deze foto’s van al deze vriendelijke, gastvrije en gezellige mensen. Dat is toch het mooiste van je beroep? Mensen blij maken met je foto’s. De foto’s op mijn camera staan te branden om uitgelezen en bewerkt te worden. Thuis ga ik er gelijk mee aan de slag en ’s avonds stuur ik al de eerste previews. Carolien is er blij mee, ik ben er blij mee. En hopelijk zijn opa en oma en de overige gezinnen dat ook.
